TY - JOUR AU - Olkusz, Piotr PY - 2020/05/12 Y2 - 2024/03/29 TI - Paradoks o konwencji: «Refleksje krytyczne» Jean-Baptiste’a Dubosa JF - Pamiętnik Teatralny JA - PT VL - 69 IS - 1 SE - Rozprawy i artykuły DO - 10.36744/pt.140 UR - https://www.czasopisma.ispan.pl/index.php/pt/article/view/140 SP - 7-24 AB - <p>W 1719 roku Jean-Baptiste Dubos opublikował olbrzymią rozprawę o sztuce <em>Réflexions critiques sur la poésie et sur la peinture</em>, w której zaproponował nowy rodzaj refleksji o tym, co artystyczne. Choć czerpał z teorii starożytników, to na szeroką skalę wprowadził do swojego dzieła nowoczesną, zwiastującą sensualizm perspektywę osobistego odbioru i indywidualnego zachwytu. Polskim teatrologom Dubos znany jest niemal wyłącznie dzięki artykułowi Zbigniewa Raszewskiego <em>Partytura teatralna</em>, przez co sprowadza się jego idee głównie do rozważań o możliwości stworzenia zapisu gry scenicznej. Tymczasem osiemnastowieczny teoretyk fascynował się istnieniem takiej partytury o tyle, o ile widział w niej narzędzie do wskazania aktorowi kierunku poszukiwań, której celem nie była utopijna wierność autorskiemu zamierzeniu, ale szansa na analizę wolności własnej i poszukiwania prawdy sztuki. Artykuł omawia główne strategie narracyjne zastosowane przez Jean-Baptiste’a Dubosa w traktacie, prezentuje główny obszar teatralnych zainteresowań autora i&nbsp; jego wyobrażenie o zastosowaniu maski w teatrze antycznym i w komedii dell’arte. Szkicuje związki koncepcji księdza Dubosa z osiemnastowieczną teorią i praktyką paryskiego teatru.</p> ER -