Przesyłanie tekstów

Wytyczne dla autorek i autorów

TEKST

Redakcja przyjmuje teksty w formatach .doc, .docx lub .rtf z wstawioną numeracją stron, złożone czcionką Times New Roman (12 punktów), z interlinią 1,5.

W tekście wszystkie tytuły (dzieł sztuki, utworów literackich i muzycznych, filmów itp.) powinny być zapisane kursywą; tytuły czasopism w cudzysłowach typograficznych „Tytuł Czasopisma”. Kursywą należy wyróżniać także tytuły/nazwy wystaw, np. Salon Wiosenny im. Józefa Piłsudskiego, Wystawa Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”. Nazwy wystaw mających charakter imprez cyklicznych zapisujemy bez kursywy, każdy człon nazwy dużą literą (np. I Ogólnopolska Wystawa Plastyki), podobnie jak nazwy imprez artystycznych (np. Biennale Form Przestrzennych w Elblągu, Międzynarodowe Spotkania Artystów, Naukowców i Teoretyków Sztuki w Osiekach, Wystawa i sympozjum „Złotego Grona” w Zielonej Górze).

Kursywą zaznaczone być powinny także wszystkie słowa i wyrażenia obcojęzyczne, z wyjątkiem tych, które są powszechnie stosowane i dawno zadomowione w polszczyźnie, np. a priori, a posteriori.

Wszystkie cytaty (zarówno w tekście głównym, jak i w przypisach) winny być ujęte w cudzysłów typograficzny – „Lorem ipsum dolor sit amet consectetuer”. Jako cudzysłowu drugiego stopnia należy używać tzw. cudzysłów francuski – «Lorem ipsum dolor sit amet consectetuer». Jeżeli zaistnieje konieczność wprowadzenia cudzysłowu trzeciego stopnia, można zastosować cudzysłów apostrofowy – ‘Lorem ipsum dolor sit amet consectetuer’.

Teksty cytowane pochodzące sprzed 1800 r. oraz niepublikowane teksty źródłowe niezależnie od czasu ich powstania winny być przytoczone w brzmieniu oryginalnym. W pozostałych tekstach należy uwspółcześnić ortografię, interpunkcję i gramatykę, zachowując oryginalne brzmienie imion i nazwisk, nazw geograficznych, tytułów (ewentualnie podając w nawiasach kwadratowych [Lorem ipsum dolor sit amet consectetuer] brzmienie właściwe), a także składnię nawet w konstrukcjach niepoprawnych z dzisiejszego punktu widzenia. Zasada uwspółcześniania zapisu generalnie dotyczy również tytułów książek i czasopism wydanych po 1800 r. (np. „Kurier” a nie „Kuryer” czy „Kurjer”, „Ilustrowany” a nie „Illustrowany”).

Opuszczenia w cytowanym tekście powinny być zaznaczone wielokropkiem w nawiasie kwadratowym […]. Jeżeli tekst cytowany następuje po dwukropku, a nie zaczyna się od pełnego zdania, należy to zaznaczyć w ten sam sposób (np. : „[…] ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit”¹.). W nawiasie kwadratowym należy umieszczać wszystkie inne odautorskie ingerencje w tekst oryginalny.

Numeracja przypisów winna być zapisywana w sposób następujący: „Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit”¹. W przypadku, gdy przypis odnosi się do części zdania, jego numer umieszczany przed oddzielającym ją znakiem interpunkcyjnym (np. „Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit”¹, sed quia non numquam). Jeżeli zdanie kończy np. skrót „r.” lub „w.”, nie stawiamy drugiej kropki po numerze przypisu.

W tekście należy stosować skrócony zapis słów rok – np. 1925 r. (ale: w roku 1925) oraz wiek – np. XV w. (ale: w wieku XV). Zalecany jest także zapis np. XV-wieczny oraz lata 20. Określenia połowy czy ćwierci stulecia powinny być zapisane następująco: „w 2. ćwierci XVIII w.”, „1. połowa XX w.”.

W datach występujących w tekście głównym nazwa miesiąca winna być zapisana słownie (np. 10 lutego 1920 r.), tak samo w okresach (np. 7–8 listopada 1917 r., 1 lipca – 12 sierpnia 1933 r.). Przy różnych kalendarzach (np. juliańskim i gregoriańskim) należy zastosować zapis 12/25 września 1903 r., ale: 25 X/7 XI 1917 r. W datach wtrąconych w nawiasie miesiąc zapisuje się cyfrą rzymską i nie stosuje się skrótu r. na końcu (np. 25 X 1876). W przypisach należy stosować zapis miesięcy cyframi rzymskimi (poza cytatami i narracyjnymi fragmentami); w przypadku braku daty dziennej nazwę miesiąca zapisać należy zawsze słownie (np. w listopadzie 1918 r.).

Liczebniki jednowyrazowe zapisujemy słownie (np. jeden, dziesięć, sto, dwieście, pięćset, milion), pozostałe cyfrowo oddzielając spacją rzędy wielkości (np. 1 500, 780 356) lub z zastosowaniem skrótów tys., mln, mld (np. 5 tys., 10 mln, 7 mld).

 PRZYPISY

 W czasopiśmie „Biuletyn Historii Sztuki” dla przypisów stosowany jest system Chicago Manual of Style zaadaptowany do zasad polskiej ortografii i interpunkcji.

W tekstach obcojęzycznych prosimy o stosowanie systemu Chicago Manual Style zgodnie z oryginalnymi wytycznymi:

http://www.chicagomanualofstyle.org/tools_citationguide.html

Imiona, nazwiska autorów oraz tytuły publikacji alfabetem niełacińskim prosimy zapisywać w języku oryginału.

Nazwiska autorów i redaktorów należy zapisywać kapitalikami.

W przypisach należy stosować skróty łacińskie:

1. = idem; ead. = eadem; eid. = eidem; eaed. = eaedem; ibid. = ibidem

Jeżeli możliwe jest rozwiązanie pseudonimu lub kryptogramu czy też ustalenie autorstwa, informację tę należy podać w nawiasie kwadratowym. Nierozwiązany pseudonim, kryptonim czy kryptogram zachowujemy w brzmieniu oryginalnym.

Każda cytowana publikacja ma 2 formy zapisu:

• dla pierwszego cytowania w przypisie
• dla kolejnego cytowania w przypisie (w uzasadnionych przypadkach dla kolejnego cytowania stosujemy skrót bibliograficzny „ibid.”)

Przykłady zaprezentowane w instrukcji poniżej podawane są w takiej kolejności.  

KSIĄŻKA JEDNEGO AUTORA

Struktura:

• Imię Nazwisko, Tytuł (Miejsce wydania: Wydawca, rok), strony.
• Nazwisko, Tytuł, strony.

Przykład:

• Zbigniew Michalczyk, W lustrzanym odbiciu: Grafika europejska a malarstwo w Rzeczypospolitej w czasach nowożytnych (Warszawa: Instytut Sztuki PAN, 2016), s. 23.
• Michalczyk, W lustrzanym odbiciu, s. 41.

KSIĄŻKA DWÓCH LUB WIĘCEJ AUTORÓW

Struktura:

• Imię Nazwisko, Imię Nazwisko, Tytuł (Miejsce wydania: Wydawca, rok), strony.
• Nazwisko, Nazwisko, Tytuł, strony.

Przykład:

• Stanisław Lorentz, Andrzej Rottermund, Klasycyzm w Polsce (Warszawa: Arkady, 1984), s. 37.
• Lorentz, Rottermund, Klasycyzm w Polsce, s. 38.

KSIĄŻKA Z REDAKTOREM, TŁUMACZEM LUB WYDAWCĄ OBOK AUTORA

Struktura:

• Imię Nazwisko, Tytuł, tłum. Imię Nazwisko (Miejsce wydania: Wydawca, rok), strony.
• Nazwisko, Tytuł, strony.

Przykład:

• Erwin Panofsky, Perspektywa jako „forma symboliczna”, tłum. Grażyna Jurkowlaniec (Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2008), s. 98.
• Panofsky, Perspektywa jako „forma symboliczna”, 99.

ROZDZIAŁ ALBO CZĘŚĆ KSIĄŻKI (DRUK)

Struktura:

• Imię Nazwisko, „Tytuł rozdziału”, w: Tytuł książki (Miejsce wydania: Wydawca, rok), strony.
• Nazwisko, „Tytuł rozdziału”, strony.

Przykład:

• Mieczysław Porębski, „Styl wieku XIX”, w: Interregnum: Studia z historii sztuki polskiej XIX i XX w. (Warszawa: PWN, 1975), s. 131.
• Porębski, „Styl wieku XIX”, 133.

ROZDZIAŁ ALBO CZĘŚĆ KSIĄŻKI (ON-LINE)

W przypadku książki on-line należy podać adres URL, usuwając hiperłącze.

Struktura:

• Imię Nazwisko, „Tytuł rozdziału”, w: Tytuł książki (Miejsce wydania: Wydawca, rok), strony, adres URL
• Nazwisko, „Tytuł rozdziału”, strony.

Przykład:

• Zofia Kossakowska-Szanajca, „Instytut Sztuki PAN”, w: Zawsze przestaje być teraz (Warszawa: MUVOK, [2010]), s. 70, http://fundacjakossakowskiego.org/images/sklep/zawsze-przestaje-byc-teraz.pdf
• Kossakowska-Szanajca, „Instytut Sztuki PAN”, s.

ARTYKUŁ W TOMIE POKONFERENCYJNYM

Struktura:

• Imię Nazwisko, „Tytuł artykułu”, w: Tytuł tomu, red. Imię Nazwisko (Miejsce wydania: Wydawca, rok), strony.
• Nazwisko, „Tytuł artykułu”, strony.

Przykład:

• Andrzej Szczerski, „Nowa Europa – nowe państwa na Międzynarodowej Wystawie Sztuk Dekoracyjnych i Nowoczesnego Przemysłu w Paryżu w 1925 roku”, w: Wystawa paryska 1925: Materiały z sesji naukowej Instytutu Sztuki PAN, Warszawa, 16-17 listopada 2005 roku, red. Joanna M. Sosnowska (Warszawa: Instytut Sztuki PAN, 2007), s. 59.
• Szczerski, „Nowa Europa”, 60.

KATALOGI WYSTAW, KATALOGI ZBIORÓW, KATALOGI AUKCYJNE

Struktura:

• Imię Nazwisko, „Tytuł tekstu”, w: Tytuł katalogu, wyst., miejsce wystawy, red. Imię Nazwisko (Miejsce wydania: Wydawca, rok), strony.
• Nazwisko, „Tytuł tekstu”, strony.

Przykład:

• Andrea Baffoni, „Prampolini – początki: Manifesty i projekty teatralne w pierwszej dekadzie XX wieku”, w: Enrico Prampolini: Futuryzm, scenotechnika i teatr polskiej awangardy, wyst., Muzeum Sztuki, Łódź, red. Przemysław Strożek (Łódź: Muzeum Sztuki, 2017), s. 35.
• Baffoni, „Prampolini – początki”, 36.

WSTĘP, WPROWADZENIE LUB PODOBNA CZĘŚĆ KSIĄŻKI ALBO KATALOGU (NP. KATALOGU WYSTAWY, ZBIORÓW LUB AUKCYJNEGO)

Struktura:

• Imię Nazwisko, wstęp do Tytuł, red. Imię Nazwisko (Miejsce wydania: Wydawca, rok), strony.
• Nazwisko, wstęp do Tytuł, strony.

Przykład:

• Ksawery Piwocki, wstęp do Sztuka wszędzie: Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie 1904-1944, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, 4 VI – 26 VIII 2012, red. Jola Gola, Maryla Sitkowska, Agnieszka Szewczyk (Warszawa: Akademia Sztuk Pięknych, 2012), s. 10.
• Piwocki, wstęp do Sztuka wszędzie, 10.

ARTYKUŁ W CZASOPIŚMIE NAUKOWYM (DRUK)

Struktura:

• Imię Nazwisko, „Tytuł artykułu”, Tytuł czasopisma rocznik, numer (rok), strony.
• Nazwisko, „Tytuł artykułu”, strony.

Przykład:

• Stanisław Mossakowski, „Europejski kontekst renesansowej przebudowy królewskiego pałacu na Wawelu. Neapol – Urbino – Buda”, Biuletyn Historii Sztuki78, nr 1 (2016),   27.
• Mossakowski, „Europejski kontekst renesansowej przebudowy królewskiego pałacu na Wawelu”, s. 28.

ARTYKUŁ W CZASOPIŚMIE NAUKOWYM (ON-LINE)

Jeśli artykuł ma numer DOI, należy go podać, usuwając hiperłącze.

Struktura:

• Imię Nazwisko, „Tytuł artykułu”, Tytuł czasopisma rocznik, numer (rok), strony, numer DOI
• Nazwisko, „Tytuł artykułu”, strony.

Przykład:

• Joanna Sikorska, „Św. Jerzy z Wielkopolski. Meandry recepcji miedziorytu Albrechta Dürera”, Biuletyn Historii Sztuki 81, nr 1 (2019), s. 15, https://doi.org/10.36744/bhs.100
• Sikorska, „Św. Jerzy z Wielkopolski”, s. 17.

W przypadku braku numeru DOI należy podać adres URL, usuwając hiperłącze.

Struktura:

• Imię Nazwisko, „Tytuł artykułu”, Tytuł czasopisma rocznik, numer (rok), strony, adres URL
• Nazwisko, „Tytuł artykułu”, strony.

Przykład:

• Zbigniew Taranienko, „Leszek Mądzik i jego Scena Plastyczna”, Aspiracje 40, nr 2 (2015), s. 5, http://wydawnictwo.asp.waw.pl/wp-content/uploads/sites/11/2015/10/ASPIRACJE_240_2015www.pdf
• Taranienko, „Leszek Mądzik i jego Scena Plastyczna”, s. 7.

 ARTYKUŁ W CZASOPIŚMIE POPULARNYM (DRUK)

UWAGA! Tych pozycji nie umieszczamy w bibliografii załącznikowej.

Struktura:

• Imię Nazwisko, „Tytuł artykułu”, Tytuł czasopisma rocznik, numer (rok), strony.
• Nazwisko, „Tytuł artykułu”, strony.

Przykład:

• Anna Cymer, „Stara sztuka, nowe muzea”, Art & Business 19, nr 3 (2007), s. 50.
• Cymer, „Stara sztuka, nowe muzea”, s. 51.

ARTYKUŁ W GAZECIE CODZIENNEJ (DRUK)

UWAGA! Tych pozycji nie umieszczamy w bibliografii załącznikowej.

Struktura:

• Imię Nazwisko, „Tytuł artykułu”, Tytuł Gazety Codziennej, numer [ew. wydanie] (dzień, miesiąc, rok), strony.
• Nazwisko, „Tytuł artykułu”, strony.

Przykład:

• Jan Kleczyński, „Wystawa dzieł Michaliny Krzyżanowskiej w «Zachęcie»”, Kurier Warszawski, nr 79 [wyd. wiecz.] (21 marca 1930), s. 6–7.
• Kleczyński, „Wystawa dzieł Michaliny Krzyżanowskiej”, s.

ARTYKUŁ W CZASOPIŚMIE POPULARNYM (ON-LINE)

UWAGA! Tych pozycji nie umieszczamy w bibliografii załącznikowej.

Struktura:

• Imię Nazwisko, „Tytuł artykułu”, Tytuł czasopisma, data, rok, adres URL
• Nazwisko, „Tytuł artykułu”.

Przykład:

• Maria Poprzęcka, „Na oko: przed potopem”, Dwutygodnik, styczeń, 2020, https://www.dwutygodnik.com/artykul/8620-na-oko-przed-potopem.html
• Poprzęcka, „Na oko: przed potopem”.

 RECENZJA KSIĄŻKI (DRUK)

Struktura:

• Imię Nazwisko autora recenzji, „Tytuł recenzji”, recenzja Tytuł recenzowanej książki, Imię Nazwisko autora recenzowanej książki, Tytuł czasopisma rocznik, numer (rok), strony.
• Nazwisko autora recenzji, „Tytuł recenzji”, strony.

Przykład:

• Anna Lewicka-Morawska, „Wyjątkowa monografia trzeciorzędnego malarza”, recenzja Michał Stachowicz (1768-1825). Krakowski malarz między barokiem a romantyzmem, Zbigniew Michalczyk, Biuletyn Historii Sztuki 74, nr 2 (2012), s. 357.
• Lewicka-Morawska, „Wyjątkowa monografia trzeciorzędnego malarza”, s. 358.

 RECENZJA KSIĄŻKI (ON-LINE)

Jeśli recenzja ma numer DOI, należy go podać, usuwając hiperłącze.

Struktura:

• Imię Nazwisko autora recenzji, „Tytuł recenzji”, Tytuł recenzowanej książki, Imię Nazwisko autora recenzowanej książki, Tytuł czasopisma, numer (rok), strony, numer DOI
• Nazwisko autora recenzji, „Tytuł recenzji”, strony.

Przykład:

• Ryszard W. Kluszczyński, „Polska sztuka mediów w rozszerzonym polu”, recenzja Polish Media Art in an Expanded Field, Agnieszka Kamińska, Kwartalnik Filmowy, 108 (2019), s. 320, https://doi.org/10.36744/kf.203
• Kluszczyński, „Polska sztuka mediów w rozszerzonym polu”, s. 321.

W przypadku braku numeru DOI należy podać adres URL, usuwając hiperłącze.

Struktura:

• Imię Nazwisko autora recenzji, „Tytuł recenzji”, recenzja Tytuł recenzowanej książki, Imię Nazwisko autora recenzowanej książki, Tytuł czasopisma, numer/data, rok, adres URL
• Nazwisko autora recenzji, „Tytuł recenzji”.

Przykład:

• Magdalena Hasiuk, „Reduta – nowe całości”, r­ecenzja Reducie na stulecie. Studia i rozpoznania, red. Dariusz Kosiński, Wanda Świątkowska, Teatr, styczeń, 2020, http://www.teatr-pismo.pl/czytelnia/2525/reduta_%E2%80%93_nowe_calosci/
• Hasiuk, „Reduta – nowe całości”.

PRACE MAGISTERSKIE LUB DOKTORSKIE

Struktura:

• Imię Nazwisko, „Tytuł” (rozprawa magisterska/doktorska, Jednostka, rok), strony.
• Nazwisko, „Tytuł”, strony.

Przykład:

• Halina Jurga, „Kilim polski” (rozprawa doktorska, Instytut Sztuki PAN, 1998), s. 23.
• Jurga, „Kilim polski”, s. 41.

 ARCHIWALIA

Przy powołaniu się na źródła archiwalne należy konsekwentnie stosować jedną z dwóch struktur zapisu:

Struktura I:

Nazwa archiwum/instytucji przechowującej dokument, nazwa zespołu, sygnatura, numer strony lub karty i po dwukropku tytuł/rodzaj dokumentu.

Jeżeli dane archiwum lub zespół przywoływane są w przypisach wielokrotnie, przy pierwszym cytowaniu w nawiasie okrągłym należy podać skrót nazwy archiwum lub zespołu poprzedzony sformułowaniem „dalej:”.

Przykład:

• Archiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie (dalej: AGAD), Archiwum Komierowskich (dalej: Arch. Kom.), sygn. 9/9, s. 360: list Bielińskiego do T. Szydłowskiego z Otwocka [1745].
• AGAD, Arch. Kom., sygn. 9/9, s. 360: list Bielińskiego do T. Szydłowskiego z Otwocka [1745].

Struktura II:

Tytuł/rodzaj dokumentu, nazwa archiwum/instytucji przechowującej dokument, nazwa zespołu, sygnatura, numer strony lub karty.

Jeżeli dane archiwum lub zespół przywoływane są w przypisach wielokrotnie, przy pierwszym cytowaniu w nawiasie okrągłym należy podać skrót nazwy archiwum lub zespołu poprzedzony sformułowaniem „dalej:”.

Przykład:

• List kierownika sekcji artystycznej WOKS-u L. N. Czerniawskiego i referenta Ksienii Krawczenki do Władysława Skoczylasa, Moskwa, 13 II 1934, Zbiory Specjalne IS PAN, Warszawa (dalej: ZS IS PAN), Archiwum IPS (Arch. IPS), inw. 70, teczka: Korespondencja 1934, k. 114.
• List kierownika sekcji artystycznej WOKS-u L. N. Czerniawskiego i referenta Ksienii Krawczenki do Władysława Skoczylasa, Moskwa, 13 II 1934, ZS IS PAN, Arch. IPS, inw. 70, teczka: Korespondencja 1934, k. 114.

PODPISY POD ILUSTRACJE

W tekście należy, choć nie jest to konieczne, wprowadzić odsyłacze do kolejnych ilustracji – (il. 1), nie wyróżniając ich kursywą czy boldem.

Podpisy pod ilustracje należy zredagować według poniższego wzoru. W uzasadnionych przypadkach podpisy mogą mieć brzmienie ustalone przez autora artykułu.

Jeżeli wymaga tego umowa licencyjna, w podpisach należy umieścić także informacje o źródle ilustracji i związanych z nią prawach autorskich w brzmieniu określonym przez udzielającego licencji.

Jeżeli ilustracja została zaczerpnięta z zasobów internetowych, należy podać adres właściwej strony.

Struktura:

Autor (jeżeli jest znany lub domniemany), tytuł dzieła lub nazwa i lokalizacja obiektu, czas powstania, miejsce przechowywania (ewentualnie nr inwentarzowy lub sygnatura). Fot. Imię i nazwisko autora fotografii, ewentualnie miejsce jej przechowywania i numer inwentarzowy lub sygnatura (odnosi się to przede wszystkim do fotografii archiwalnych). W przypadku reprodukcji należy podać: „Repr. wg” i wskazać źródło ilustracji.

Przykłady:

1. Jan Matejko, Bitwa pod Grunwaldem, 1878, Muzeum Narodowe w Warszawie, MP 443. Fot. Pracownia Fotograficzna MNW (ewentualnie: Jan Kowalski, Pracownia Fotograficzna MNW)
2. Cyprian Godebski, pomnik Adama Mickiewicza, Warszawa, 1898. Fot. Jan Kowalski
3. Leandro Marconi, pałacyk Wilhelma Ellisa Raua, Warszawa, 1866–1868. Konrad Brandel, ok. 1875, Muzeum Narodowe w Warszawie. Repr. wg Danuta Jackiewicz, Fotografowie Warszawy. Konrad Brandel 1838–1920, Warszawa 2015, s. 60

Jeżeli ilustracja została zaczerpnięta z zasobów internetowych należy podać adres właściwej strony.

Wytyczne do pobrania