Układ i odruch
Bach – Bellmer – Wirpsza
Piotr Bogalecki
pbogalecki@gmail.comUniwersytet Śląski (Polska)
https://orcid.org/0000-0002-6527-9765
Abstrakt
Artykuł stanowi analizę porównawczą nawiązujących do motywów pasyjnych dzieł Hansa Bellmera (1902–1975) oraz Witolda Wirpszy (1918–1985), której punktem odniesienia są pasje Jana Sebastiana Bacha (1685–1750). Celem dokonanego zestawienia jest próba uchwycenia i zarysowania podstaw poetyki ars passionis na drodze analizy dialektyki reakcji uczuciowych i afektywnych wywoływanych przez artystyczne reprezentacji cierpienia (tytułowy odruch) oraz precyzyjnej konstrukcji elementów formalnych, mających emocje te przedstawić i wywołać (tytułowy układ). Funkcjonowanie dialektyki tej, a także kierunek awangardowych przetworzeń odniesień do tradycji dawnej twórczości pasyjnej, uchwycone jest w interpretacji zwłaszcza dwóch dzieł: wykonanej w 1935 roku fotografii autorstwa Bellmera nawiązującej do ołtarza z Isenheim Matthiasa Grünewalda oraz muzycznego wiersza Prawnicy pochodzący z ukończonego w 1968 roku poematu Wirpszy Faeton.
Słowa kluczowe:
Hans Bellmer, Witold Wirpsza, Johann Sebastian Bach, pasja, cierpienie, ars passionisBibliografia
Bellmer, Hans. Lalka. Tłumaczył Jacek S. Buras. W: Jeleński, Konstanty A. Bellmer albo Anatomia Nieświadomości Fizycznej i Miłości, 41-52. Gdańsk: Słowo/obraz Terytoria, 2013.
Google Scholar
Bellmer, Hans. Mała anatomia nieświadomości fizycznej albo anatomia obrazu. Przełożył Jan M. Kłoczowski. Lublin: M-druk, 1994.
Google Scholar
Bellmer, Hans. „Ojciec”. Tłumaczył Andrzej Urbanowicz. Opcje, nr 1-2 (1997): 77-78.
Google Scholar
Bellmer, Hans. Photographe. Paris: Filipacchi &Centre Georges Pompidou, 1983.
Google Scholar
Cyz, Tomasz. Pasja 20, 21. Powroty Chrystusa. Warszawa: Zeszyty Literackie, 2013.
Google Scholar
Czaja, Dariusz. Lekcje ciemności. Wołowiec: Czarne 2009.
Google Scholar
Eliot, Thomas Stearns. Tradycja i talent indywidualny. Przełożyła Helena Pręczkowska. W: Szkice literackie. Redakcja Witold Chwalewik, 1-12. Warszawa: PAX, 1963.
Google Scholar
Éluard, Paul. Mgliste gry lalki. Przełożyła Grażyna Szymczyk-Kluszczyńska, 40-68. W: Gry lalki. Hans Bellmer. Katowice 1902 – Paryż 1975. Wybór i opracowanie Andrzej Przywara, Adam Szymczyk. Gdańsk: Słowo/obraz Terytoria, 1998.
Google Scholar
Foster, Hal. “Armor Fou”. October 1991, vol 56: 64-97.
Google Scholar
Foster, Hal. Compulsive Beauty. Cambridge, Mass.: MIT Press 1993.
Google Scholar
Foucault, Michel. [List do K.A. Jeleńskiego z dn. 24 stycznia 1967], 560. W: Jeleński, Konstanty A. Chwile oderwane. Opracowanie Piotr Kłoczowski. Gdańsk: Słowo/obraz Terytoria, 2010.
Google Scholar
Gardiner, John Eliot. Muzyka w zamku niebios. Portret Johanna Sebastiana Bacha. Przełożyła Katarzyna Matwiejczuk. Kraków: PWM, 2022.
Google Scholar
Hejmej, Andrzej. Muzyczność dzieła literackiego. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2002.
Google Scholar
Jeleński, Konstanty A. Bellmer albo Anatomia Nieświadomości Fizycznej i Miłości. Gdańsk: Słowo/obraz Terytoria 2013.
Google Scholar
Kałuża, Anna. Wola odróżnienia. O modernistycznej poezji Jarosława Marka Rymkiewicza, Julii Hartwig, Witolda Wirpszy i Krystyny Miłobędzkiej. Kraków: Universitas, 2008.
Google Scholar
Krauss, Rosalind. Bachelors. Cambridge, Mass. – London: MIT Press, 1999.
Google Scholar
Kruszyna, Natalia. „Hans Bellmer w Katowicach, czyli prenatalne podziemie surrealisty, cz. 1”. Witkacy!, nr 2 (2021): https://witkacy.eu/wp/hans-bellmer-w-katowicach-czyli-prenatalne-podziemie-surrealisty-cz-1-natalia-kruszyna/
Google Scholar
Mahon, Alyce. Śmiać się pod nożem. Hans Bellmer i ciało jako anagram. Przełożył Paweł Polit, 147-168. W: Gry lalki. Hans Bellmer. Katowice 1902 – Paryż 1975. Wybór i opracowanie Andrzej Przywara, Adam Szymczyk. Gdańsk: Słowo/obraz Terytoria, 1998.
Google Scholar
Mianowski, Jarosław. Semantyka tonacji w niemieckich dziełach operowych XIII-XIX wieku. Toruń: Adam Marszałek, 2000.
Google Scholar
Mellers, Wilfrid. Bach and the Dance of God. London: Faber, 1980.
Google Scholar
Paquet, Marcel. Hans Bellmer. La chair et le temps. Bruxelles: Editions de la Clairière, 1979.
Google Scholar
Schweitzer, Albert. Jan Sebastian Bach. Przełożyli Maria Kurecka, Witold Wirpsza. Warszawa: WAB, 2009.
Google Scholar
Taylor, Sue. Hans Bellmer: The Anatomy of Anxiety. Cambridge Mass.: MIT Press, 2000.
Google Scholar
Webb, Peter. Short, Robert. Hans Bellmer. London: Quartet Books, 1985.
Google Scholar
Wierzbicki, Piotr. Boski Bach. Warszawa: Sic!, 2014.
Google Scholar
Wirpsza, Witold. Cząstkowa próba o człowieku i inne wiersze. Mikołów: Instytut Mikołowski, 2005.
Google Scholar
Wripsza, Witold. Faeton. Mikołów: Instytut Mikołowski, 2006.
Google Scholar
Wirpsza, Witold. Listy z oflagu. Opracował D. Pawelec. Szczecin: Zaułek Wydawniczy Pomyłka, 2015.
Google Scholar
Wirpsza, Witold. Liturgia. Berlin: Biblioteka Archipelagu, 1985.
Google Scholar
Wirpsza, Witold. Przesądy. Mikołów: Instytut Mikołowski, 2011.
Google Scholar
Wirpsza, Witold. Varia. Opracował Dariusz Pawelec. Mikołów: Instytut Mikołowski, 2016.
Google Scholar
Wirpsza, Witold. Zapiski datowane, bez porządku. Książnica Pomorska w Szczecinie, Dział Zbiorów Specjalnych, Archiwum M. Kureckiej i W. Wirpszy [dokument archiwalny].
Google Scholar
Autorzy
Piotr Bogaleckipbogalecki@gmail.com
Uniwersytet Śląski Polska
https://orcid.org/0000-0002-6527-9765
Piotr Bogalecki – doktor habilitowany, profesor Uniwersytetu Śląskiego, adiunkt w Instytutach Literaturoznawstwa i Polonistyki. Opublikował monografie: Niedorozmowy. Kategoria niezrozumiałości w poezji Krystyny Miłobędzkiej (2011), Szczęśliwe winy teolingwizmu. Polska poezja po roku 1968 w perspektywie postsekularnej (2016) oraz Wiersze-partytury w poezji polskiej neoawangardy. Białoszewski – Czycz – Drahan – Grześczak – Partum – Wirpsza (2020).
Statystyki
Abstract views: 16PDF downloads: 19
Licencja
Prawa autorskie (c) 2025 Piotr Bogalecki

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.