Przesyłanie tekstów

Przejdź do logowania lub Zarejestruj aby zgłosić tekst.


Autorki i autorzy proszeni są o sprawdzenie czy tekst spełnia poniższe kryteria. Teksty, które nie spełniają wymagań redakcyjnych mogą zostać odrzucone.

  • Tekst nie był dotąd opublikowany ani nie jest przedmiotem postępowania w innym czasopiśmie (nie dotyczy przekładów).
  • Autor/ka udziela niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-NC-ND 4.0 Międzynarodowa) na wykorzystanie tekstu w „Kontekstach", zachowuje nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor/ka wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY-NC-ND 4.0 Międzynarodowa.
  • Tekst jest zapisany w formacie Microsoft Word. Tekst zawiera pojedyncze spacje; używa 12-punktowej czcionki; stosuje kursywę zamiast podkreślenia (z wyjątkiem adresów URL).
  • Tekst jest zgodny z wymogami stylistycznymi i bibliograficznymi określonymi w Wytycznych dla autorów.


Format: Tekst znormalizowany, czcionka Times New Roman, 12 p., interlinia 1,5.

  • tytuły wystaw, imprez o charakterze cyklicznym, dzieł sztuki, książek oraz utworów scenicznych i muzycznych piszemy kursywą bez cudzysłowu;
  • tytuły czasopism i wydawnictw ciągłych (np. nazwy serii wydawniczych) podajemy w cudzysłowie;
  • krótsze cytaty ujmujemy w cudzysłowy [„”]; do wyróżnień w środku cytatów stosujemy cudzysłowy wewnętrzne [«»]; dłuższe cytaty ujmujemy w bloki – nie używamy wtedy cudzysłowów i oznaczamy cały cytowany fragment na czerwono, a na końcu umieszczamy przypis odsyłający do źródła cytatu.
  • gdy chcemy wyróżnić jakieś sformułowanie w tekście, stosujemy rozstrzelenie i oznaczamy je na szaro;
  • zwroty z języków obcych zapisujemy kursywą;
  • wtrącenia autorskie i opuszczenia w przywoływanych cytatach oznaczamy nawiasami kwadratowymi […], [podkreślenie – J.Ch.];
  • w pisowni imion, nazwisk, nazw własnych i zwrotów w językach obcych starajmy się przestrzegać pisowni właściwych danemu językowi znaków diakrytycznych, np.: Jiři Kolař, László Moholy-Nagy, Musée d’Ixelles, itd.; (jeśli mamy wątpliwości, warto sprawdzić stronę www danej instytucji; w kwestii odmian nazw obcych pomocna może być strona www.poradnia.pwn.pl);
  • w przypisach końcowych stosujemy polską konwencję bibliograficzną, przekładając określenia techniczne: ed. = red.; vol. = t.; p. = s.

 

Przypisy końcowe:

Adresy bibliograficzne cytowanych prac oraz komentarze do tekstu podajemy w przypisach końcowych, do tekstu załączamy także osobno bibliografię przedmiotową. W przypisach poszczególne adresy bibliograficzne podajemy według następującego wzoru:

książka

Clifford Geertz, Interpretacja kultur. Wybrane eseje, przeł. M.M. Piechaczek, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2005.

opracowanie zbiorowe

Writing Culture. The Poetics and Politics of Ethnography, red. James Clifford, George E. Marcus, Berkeley–Los Angeles–London 1986.

artykuł w zbiorze

James Clifford, Introduction: Partial Truths, [w:] Writing CultureThe Poetics and Politics of Ethnography, red. James Clifford, George E. Marcus, Berkeley–Los Angeles–London 1986, s. 1–26.

artykuł w czasopiśmie

Timothy Mitchell, The World as Exhibition, „Comparative Studies In Society and History” 1989, nr 2, s. 217–236.

 

Opracowanie przypisów:

Pełną informację dot. cytowanej pozycji (opracowaną wg wzoru powyżej) podajemy tylko przy jej pierwszym przywołaniu:

1 Johann Huizinga, Jesień średniowiecza, przeł. Tadeusz Brzostowski, PIW, Warszawa 1992, s. 110–112.

Przy kolejnych przywołaniach cytowanego dzieła stosujemy opis skrócony:

J. Huizinga, Jesień…, dz. cyt., s. 110–112.

3 Tamże, s. 45–50. (gdy kolejne przypisy odnoszą się do tej samej książki)

Lub:

4 Tegoż, Homo Ludens: A Study of the Play-Element in Cultures, Beacon Press, Boston 1955, s. 45–50. (gdy kolejny przypis dotyczy innego dzieła tego samego autora)

 

Opracowanie bibliografii:

Prace cytowane lub przywoływane w tekście – oprócz przytoczenia ich w przypisach końcowych – prosimy umieścić również w bibliografii opracowanej zgodnie ze standardem Chicago Manual of Style. Przykłady:

książka

Grazer, Brian, and Charles Fishman. A Curious Mind: The Secret to a Bigger Life. New York: Simon & Schuster, 2015.

Smith, Zadie. Swing Time. New York: Penguin Press, 2016.

Lahiri, Jhumpa. In Other Words. Translated by Ann Goldstein. New York: Alfred A. Knopf, 2016.

rozdział w książce

Thoreau, Henry David. “Walking.” In The Making of the American Essay, edited by John D’Agata, 167–95. Minneapolis: Graywolf Press, 2016.

artykuł w czasopiśmie naukowym

Keng, Shao-Hsun, Chun-Hung Lin, and Peter F. Orazem. “Expanding College Access in Taiwan, 1978–2014: Effects on Graduate Quality and Income Inequality.” Journal of Human Capital 11, no. 1 (Spring 2017): 1–34. https://doi.org/10.1086/690235.

LaSalle, Peter. “Conundrum: A Story about Reading.” New England Review 38, no. 1 (2017): 95–109. Project MUSE.

Satterfield, Susan. “Livy and the Pax Deum.” Classical Philology 111, no. 2 (April 2016): 165–76.

artykuł prasowy

Manjoo, Farhad. “Snap Makes a Bet on the Cultural Supremacy of the Camera.” New York Times, March 8, 2017. https://www.nytimes.com/2017/03/08/technology/snap-makes-a-bet-on-the-cultural-supremacy-of-the-camera.html.

Mead, Rebecca. “The Prophet of Dystopia.” New Yorker, April 17, 2017.

 

Więcej przykładów: https://www.chicagomanualofstyle.org/tools_citationguide/citation-guide-1.html