Zeszyt w większości poświęcamy zagadnieniom związanym z relacjami pomiędzy teatrem dawnym a dworem. Otwieramy go rozprawą analizującą uroczystości koronacyjne królowej Anglii Elżbiety I jako spektakl władzy i suwerenności. Prezentujemy fenomen théâtres de société w osiemnastowiecznej Francji – laboratorium nowych reguł uprawiania teatru. Wskazujemy, poprzez historię przekładów, na obecność tragedii Pierre’a Corneille’a i Jeana Racine’a w kręgach dworskich dawnej Rzeczypospolitej. Dwie rozprawy dotyczą autokreacji wizerunku monarchy przez Stanisława Augusta Poniatowskiego, aspirującego do porównań z Henrykiem IV Burbonem i starającego się wykorzystywać teatr oraz dworskie widowiska do umacniania pozycji politycznej.

Artykuł o szkolnych latach Daniela Kurtza (Curza) ukazuje schyłek życia sławnego baletmistrza Teatru Narodowego, zatrudnionego jako nauczyciel tańca w Winnicy na Podolu. Tekst kolejny to próba odpowiedzi na pytanie, czy i na ile kultura angielska wpływała na dziewiętnastowieczny teatr warszawski. Zeszyt zamykają wspomnienia o zmarłych: profesorze Zbigniewie Osińskim oraz Joannie Puzynie-Chojce.

„Pamiętnik Teatralny” LXVII zeszyt 4 (268) redagowali:
Jarosław Komorowski (redaktor naczelny), Anna Chojnacka, Patryk Kencki (sekretarz redakcji), Agnieszka Koecher-Hensel, Emilia Olechnowicz
Skład i łamanie: Katarzyna Płońska
Przekład streszczeń na język angielski: Jan Hensel