Tom 41 Nr 1/4 (1992): Teatr żydowski w Polsce do 1939 r.
„Pamiętnik Teatralny” 1992/1-4 to ostatni rocznik przygotowywany pod redakcją naczelną Bohdana Korzeniewskiego (1905–1992) i Zbigniewa Raszewskiego (1925–1992), którzy kierowali pismem od 1956 roku. Zeszyt ukazał się po ich śmierci, a zespół redakcyjny we wstępie napisał:
„Według określenia profesora Raszewskiego, który włożył wiele serca i trudu w ten tom «Pamiętnika Teatralnego», zajmując się nim dosłownie do ostatnich dni życia, rocznik ten ma być pilotem, holownikiem, wprowadzającym nowy temat do polskiej literatury teatralnej. […] Jeśli gromadząc materiały, pokazując różnorodność zjawisk, ujawniając obszary niezbadane, wskazując problemy i stawiając pytania, pobudzi do dalszych badań — spełni zadanie, jakie zawsze przed «Pamiętnikiem Teatralnym» stawiali obaj Redaktorzy.
Historia teatru w Polsce, w dawnych i nowej Rzeczypospolitej, nie jest wyłącznie historią teatru polskiego, ale także tych narodów, które tu żyły i żyją. Historia teatru żydowskiego kształtowała się w wielu krajach, na różnych kontynentach. Także w Polsce.
Pragniemy zwrócić uwagę na wzajemne związki pomiędzy teatrem żydowskim i polskim, na współpracę twórców, na przenikanie dzieł i idei. Mamy nadzieję, że tom «Pamiętnika Teatralnego», który oddajemy do rąk Czytelników, będzie służył nie tylko sympatykom, badaczom i twórcom teatru żydowskiego, ale i tym wszystkim, których interesują dzieje teatru w Polsce, jego bogactwo i różnorodność.”
PEŁNY SPIS TREŚCI - do pobrania TUTAJ
„Pamiętnik Teatralny” XLI zeszyt 1–4 (161–164) redagowali:
Bohdan Korzeniewski i Zbigniew Raszewski (redaktorzy naczelni) oraz Jerzy Timoszewicz, Marek Waszkiel (sekretarz redakcji), Rafał Węgrzyniak i Kazimierz Andrzej Wysiński
Redakcja techniczna: Ewa Tomaszewska
Udostępnienie tego zeszytu ONLINE dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego