Dwuznaczny powab. Opera w kinie

Iwona Sowińska

kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński (Polska)

Abstrakt

Związki kina z operą mają długą historię i nie sprowadzają się wyłącznie do filmów zwanych operowymi. Opera może uobecniać się w kinie także na dwa inne sposoby. Po pierwsze, literatura operowa stanowi bogaty rezerwuar muzyki, którą kino adaptuje dla swoich potrzeb i wykorzystuje w charakterze "ilustracji". Po drugie, w zaskakująco wielu filmach znaleźć można epizody, w których opera - jej oglądanie, słuchanie, wykonywanie, komentowanie czy inna aktywność mająca z nią związek - jest elementem świata przedstawionego. Autorka koncentruje uwagę na wybranych filmach właśnie tego rodzaju, traktując je jako wypowiedź na temat opery, a zwłaszcza pewnej osobliwości jej recepcji. Ciesząc się bowiem oficjalnym prestiżem, opera stanowi wyzwanie dla współczesnej wrażliwości. Kino reprodukuje powszechnie stosowane sposoby radzenia sobie z tym problemem.


Słowa kluczowe:

opera, film operowy, opera filmowa

Altman Rick, Introduction: Sound/History, w: Sound Theory/Sound Practice, red. R. Altman, Routledge, London – New York 1992, s. 113-125.
  Google Scholar

Batchelor Jennifer, From „Aida” to „Zauberflöte”, „Screen” 1984, nr 3, s. 30, 38.
DOI: https://doi.org/10.1093/screen/25.3.26   Google Scholar

Borges Jorge Luis, Temat zdrajcy i bohatera, tłum. A. Sobol-Jurczykowski, w: tenże, Opowiadania, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1978, s. 110-114.
  Google Scholar

Dahlhaus Carl, Estetyka muzyki, tłum. Z. Skowron, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007, s. 81.
DOI: https://doi.org/10.31338/uw.9788323529767   Google Scholar

Helman Alicja, Dźwięczący ekran, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1968, s. 36-42.
  Google Scholar

Helman Alicja, Urok zmierzchu. Filmy Luchina Viscontiego, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2001, s. 116.
  Google Scholar

Kamiński Piotr, Tysiąc i jedna opera, t. 1, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 2008, s. 805.
  Google Scholar

Kamiński Piotr, Tysiąc i jedna opera, t. 2, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 2008, s. 572.
  Google Scholar

Kracauer Siegfried, Jacques Offenbach i Paryż jego czasów, tłum. A. Sąpoliński, PIW, Warszawa 1992, s. 175.
  Google Scholar

Lipka Krzysztof, Kastraci, czyli anielskie głosy ofiar muzycznej zmysłowości, „Kwartalnik Filmowy” 1998, nr 21-22, s. 261-284.
  Google Scholar

Pociej Bohdan, Wagner, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 2004, s. 68-70.
  Google Scholar

Robinson David, Chaplin. Jego życie i sztuka, tłum. W. Wertenstein, PIW, Warszawa 1995, s. 139-140.
  Google Scholar

Starobinski Jean, Wynalezienie wolności 1700-1789, tłum. M. Ochab, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2006, s. 112.
  Google Scholar

Szczepański Tadeusz, Zwierciadło Bergmana, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 1999, s. 347-348.
  Google Scholar

Witte Karsten, Późny manierysta, tłum. M. Gostkowska, w: Bernardo Bertolucci w opinii krytyki zagranicznej, wyb. i oprac. T. Miczka, Filmoteka Narodowa, Warszawa 1993, s. 195.
  Google Scholar

Wojnicka Joanna, Świat umierający. O późnej twórczości Luchino Viscontiego, Rabid, Kraków 2001, s. 43.
  Google Scholar

Žižek Slavoj, Mladen Dolar, Druga śmierć opery, tłum. S. Królak, Sic!, Warszawa 2008, s. 7.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2009-06-30

Cited By / Share

Sowińska, I. (2009) „Dwuznaczny powab. Opera w kinie”, Kwartalnik Filmowy, (66), s. 127–138. doi: 10.36744/kf.3140.

Autorzy

Iwona Sowińska 
kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska

Adiunkt w Instytucie Kultury na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecz­nej UJ. Autorka książek: Dzwieki i obrazy. O słu­chaniu filmów (2001) i Historia polskiej muzyki filmowej 1945-1968 (2006).



Statystyki

Abstract views: 41
PDF downloads: 13


Licencja

Prawa autorskie (c) 2009 Iwona Sowińska

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.

W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.