Komizm w filmach Alfreda Hitchcocka
Abstrakt
Obecność akcentów humorystycznych w strukturze fabularnej thrillera szpiegowskiego stała się znakiem rozpoznawczym Alfreda Hitchcocka jeszcze w okresie brytyjskim. Mistrz suspensu nie stronił też od realizowania filmów, w których duch komediowy rozstrzygał o ostatecznej tonacji dzieła, choć krytycy nie zwracali szczególnej uwagi na produkcje w rodzaju Żony farmera i Numeru 17. Komizm w utworach Hitchcocka pełnił podwójną funkcję: po pierwsze, tworzył płaszczyznę, z której publiczność mogła spojrzeć na wydarzenia fabularne pod innym kątem, nabrać właściwego dystansu wobec świata przedstawionego; po drugie, mógł być składnikiem filmowego napięcia, dostarczając słownych i wizualnych wskazówek dotyczących głównego wątku fabularnego. Autor nie analizuje elementów humorystycznych w kryminalnych lub szpiegowskich dziełach Hitchcocka, ale skupia się na tych filmowych przykładach, w których tonacja komiczna wydaje się dominująca: Niebezpiecznej próbie, Panu i pani Smith, Kłopotach z Harrym, Złodzieju w hotelu oraz Północy, północnym zachodzie.
Słowa kluczowe:
Alfred Hitchcock, humor, komizmBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Krzysztof Loskakwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska
Profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego; zajmuje się kulturą popularną, postmodernizmem, literaturą współczesną i kinem gatunkowym. Opublikował m.in.: Dziedzictwo McLuhana. Miedzy nowoczesnością a ponowoczesnością (2001), monografię Alfreda Hitchcocka (2002) oraz Encyklopedię filmu sciencefiction (2004). W 2006 roku opublikował książkę Tożsamość i media, poświęconą twórczości Atoma Egoyana.
Statystyki
Abstract views: 13PDF downloads: 4
Licencja
Prawa autorskie (c) 2006 Krzysztof Loska
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Krzysztof Loska, Setka albo moje życie z „Kwartalnikiem” , Kwartalnik Filmowy: Nr 100 (2017): O świętowaniu
- Krzysztof Loska, Piętno przeszłości albo tożsamość traumatyczna w „Adoracji” Atoma Egoyana , Kwartalnik Filmowy: Nr 71-72 (2010): Narracja w filmie
- Krzysztof Loska, Prostota i naturalność. Przestrzeń prywatna i przestrzeń publiczna w filmach Mizoguchiego i Ozu , Kwartalnik Filmowy: Nr 79 (2012): Wnętrza. O filmowej przestrzeni zamkniętej
- Krzysztof Loska, Tożsamość traumatyczna w japońskich filmach o bombie atomowej , Kwartalnik Filmowy: Nr 61 (2008): Trwoga, lęki, niepokoje
- Krzysztof Loska, Tożsamość narodowa i nacjonalizm w kinie japońskim do 1945 roku , Kwartalnik Filmowy: Nr 62-63 (2008): Kino w poszukiwaniu tożsamości
- Krzysztof Loska, „Benshi” jako współautor filmu , Kwartalnik Filmowy: Nr 59 (2007): Autor w filmie (cz. I)
- Krzysztof Loska, Kobiety u Mizoguchiego. Autor wobec przemian kultury , Kwartalnik Filmowy: Nr 60 (2007): Autor w filmie (cz. II)
- Krzysztof Loska, Marzenia i lęki. Brytyjskie kino science fiction (1929-1966) , Kwartalnik Filmowy: Nr 52 (2005): Kino brytyjskie (cz. I)
