Paul Morrissey. Prawa ręka Warhola
Abstrakt
Paul Morrissey w kontekście swojej działalności w Fabryce Andy’ego Warhola był postacią szczególnie dwuznaczną. Wychowany w tradycyjnej rodzinie, z przekonania konserwatysta realizował jednak filmy będące na granicy pornografii. Morrissey nie tylko nie angażował się w hedonizm bywalców Fabryki (a więc także swoich aktorów), ale krytykował ich sposób życia. Będąc w centrum warholowskiej „społeczności” był też niejako jej przeciwieństwem. Giżycki zastanawia się nad rozdźwiękiem między osobowością Morrisseya a jego twórczością (zwłaszcza trylogią Ciało, Śmieci, Upał) i jej miejscem w tradycji kina awangardowego.
Słowa kluczowe:
Paul Morrissey, Andy Warhol, kino awangardoweBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Marcin Giżyckikwartalnik.filmowy@ispan.pl
Rhode Island School of Design Stany Zjednoczone
Krytyk i historyk sztuki, autor książek z dziedziny historii filmu i zjawisk kultury artystycznej. Wykładowca w Rhode Island School of Design w USA. Prorektor w Warszawskiej Wyższej Szkole Sztuk Audiowizualnych i Nowych Mediów. Opublikował ostatnio Słownik kierunków, ruchów i kluczowych pojęć sztuki drugiej połowy XX wieku, slowo/obraz terytoria (2002).
Statystyki
Abstract views: 594PDF downloads: 37
Licencja
Prawa autorskie (c) 2003 Marcin Giżycki
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Marcin Giżycki, Blaski i cienie animacji w Bohemii , Kwartalnik Filmowy: Nr 81 (2013): Dziecko i film
- Marcin Giżycki, Kino spontaniczne , Kwartalnik Filmowy: Nr 67-68 (2009): Historia filmu
- Marcin Giżycki, Genialna niemota , Kwartalnik Filmowy: Nr 79 (2012): Wnętrza. O filmowej przestrzeni zamkniętej
- Marcin Giżycki, Animowany dokument. Nowy gatunek czy chwyt marketingowy? , Kwartalnik Filmowy: Nr 101-102 (2018): Kino europejskie XXI wieku
- Marcin Giżycki, Utracona cnota ulicznej sztuki , Kwartalnik Filmowy: Nr 73 (2011): Kino to ja. Autobiografie filmowe
- Marcin Giżycki, Kinomaniacy, pedanci i sekrety pamięci , Kwartalnik Filmowy: Nr 96 (2016): Film i metafizyka
- Marcin Giżycki, Hedy i George – muzyka, kino, skandale i torpedy , Kwartalnik Filmowy: Nr 91 (2015): Film między muzyką pop a popkulturą
- Marcin Giżycki, Utracony wymiar , Kwartalnik Filmowy: Nr 86 (2014): Wymiary czasu
- Marcin Giżycki, Kino odwróconego czasu , Kwartalnik Filmowy: Nr 66 (2009): Kino złego smaku – kino dobrego smaku
- Marcin Giżycki, „Europa” odnaleziona , Kwartalnik Filmowy: Nr 117 (2022): Kino nieznane/ukryte
