Sfilmowane piekło
Abstrakt
Giżycki pisze o dwugodzinnym dokumencie wyemitowanym w telewizji CBS pół roku po ataku terrorystycznym na World Trade Center z 11 września. Film nakręcili francuscy bracia Naudet, którym udało się sfilmować atak kamerą cyfrową. Pierwotnie zamierzali nakręcić film o nowojorskich strażakach, ale WTC zostało zaatakowane, gdy pracowali nad projektem. Niesamowite w tej historii jest to, że Francuzi nie stracili głowy i nie opuścili okolicy, ale starali się zbliżyć do centrum wydarzeń. Giżycki wspomina o innym przypadkowym nagraniu ataku przez niemieckiego artystę Wolfganga Stahle, który sfilmował Manhattan kamerą usytuowaną na Brooklynie podczas instalacji wideo za pośrednictwem Internetu.
Słowa kluczowe:
World Trade Center, terroryzm, 11 września 2001Bibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Marcin Giżyckikwartalnik.filmowy@ispan.pl
Rhode Island School of Design Stany Zjednoczone
Krytyk i historyk sztuki, autor książek z dziedziny historii filmu i zjawisk współczesnej kultury artystycznej. Wykładowca w Rhode Island School of Design w USA. Opublikował m. in. Nie tylko Disney (2000), Koniec i co dalej? (Szkice o postmodernizmie, sztuce współczesnej i końcu wieku) (2001).
Statystyki
Abstract views: 504PDF downloads: 35
Licencja
Prawa autorskie (c) 2002 Marcin Giżycki
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Marcin Giżycki, Blaski i cienie animacji w Bohemii , Kwartalnik Filmowy: Nr 81 (2013): Dziecko i film
- Marcin Giżycki, Kino spontaniczne , Kwartalnik Filmowy: Nr 67-68 (2009): Historia filmu
- Marcin Giżycki, Genialna niemota , Kwartalnik Filmowy: Nr 79 (2012): Wnętrza. O filmowej przestrzeni zamkniętej
- Marcin Giżycki, Animowany dokument. Nowy gatunek czy chwyt marketingowy? , Kwartalnik Filmowy: Nr 101-102 (2018): Kino europejskie XXI wieku
- Marcin Giżycki, Utracona cnota ulicznej sztuki , Kwartalnik Filmowy: Nr 73 (2011): Kino to ja. Autobiografie filmowe
- Marcin Giżycki, Kinomaniacy, pedanci i sekrety pamięci , Kwartalnik Filmowy: Nr 96 (2016): Film i metafizyka
- Marcin Giżycki, Hedy i George – muzyka, kino, skandale i torpedy , Kwartalnik Filmowy: Nr 91 (2015): Film między muzyką pop a popkulturą
- Marcin Giżycki, Utracony wymiar , Kwartalnik Filmowy: Nr 86 (2014): Wymiary czasu
- Marcin Giżycki, Kino odwróconego czasu , Kwartalnik Filmowy: Nr 66 (2009): Kino złego smaku – kino dobrego smaku
- Marcin Giżycki, „Europa” odnaleziona , Kwartalnik Filmowy: Nr 117 (2022): Kino nieznane/ukryte
