Życie jako ekran? Albo: jak uchwycić wirtualność ciała?
Abstrakt
Nowa Technologia rzuciła wyzwanie tradycyjnym koncepcjom centralnego podmiotu. W ramach dyskursu na temat nowych technologii niektóre teorie porównują ekran do „lustra” Lacana lub etapu pierwotnego błędnego rozpoznania podmiotu w obrazie „innego”, traktując cyberprzestrzeń jako materializację tego etapu. Angerer twierdzi jednak, że koncepcje te dokonują nadmiernych uogólnień. Rozważając takie kategorie jak dialektyczna relacja między okiem a spojrzeniem, ciałem, różnicami seksualnymi, autorka podkreśla potrzebę głębszego zdefiniowania pojęcia podmiotu, o którym mowa. Twierdzi, że aparat medialny jest sposobem na ukrycie pustki, co rodzi pytanie o to, w jaki sposób nowa technologia zaciera granicę między podmiotem a użytkownikiem.
Słowa kluczowe:
podmiotowość, cyberprzestrzeń, ekranBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Marie-Luise Angererkwartalnik.filmowy@ispan.pl
Kunsthochschule für Medien Niemcy
Profesor w dziedzinie mediów i Gender w Kunsthochschule für Medien w Kolonii. Zajmuje się feministyczną i psychoanalityczną teorią filmu, telewizji, nowych technologii i sztuki. Opublikowała Body Options. Körper. Spuren, Medien, Bilder, Vienna 2000.
Statystyki
Abstract views: 0PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2001 Marie-Luise Angerer

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.