Japońskość i uniwersalizm. Współcześni japońscy artyści sztuki mediów i dziedzictwo kulturowe Japonii
Abstrakt
Dzisiejsi artyści interaktywni to prawdziwi kosmopolici. Podróżują i wystawiają swoje prace na całym świecie. Dotyczy to również artystów japońskich, którzy odnoszą sukcesy w dziedzinie sztuki. Kushara zastanawia się, czy japońska sztuka ma jakieś szczególne cechy. Przedmiotem jego analizy jest twórczość Masakiego Fujihaty, Seiko Mikami, Toshio Iwai, Kazuhiko Hachiyi i innych. Wykorzystanie przez nich technologii cyfrowych odzwierciedla trendy w sztuce orientalnej. Sztuka, rozrywka i życie codzienne integrują się zarówno w sferze koncepcji, jak i gotowego projektu. W sztuce nie ma wyraźnego podziału między ciałem i umysłem, człowiekiem i zwierzętami, tym, co rzeczywiste, i tym, co wyobrażone. Japońscy artyści czerpią inspirację z różnych tradycji sztuki światowej, ale inspiracje te są zawsze filtrowane przez ich rodzimą kulturę.
Słowa kluczowe:
Japonia, sztuka japońska, sztuka mediówBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Machiko Kusaharakwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet w Kobe Japonia
Profesor w dziedzinie badań nad mediami w Graduate School of Science and Technology na Uniwersytecie w Kobe (Japonia). Od 1984 r. zajmuje się sztuką cyfrową. Latem 2001 r. przygotowała FUSHIGI Jungle w Kobe, ogromną wystawę 16 dzieł interaktywnych, w której uczestniczyli artyści, laboratoria badawcze i przemysł. Jest współorganizatorką programu Intercommunication w sieci NTT/ICC. Wydała Computer Graphics Anthology (1989) i Computer Graphics Access ( 1992), które składają się na historię grafiki komputerowej (jest to 17 płyt laserowych i dwie książki). Jej badania leżą na przecięciu sztuki, kultury i techniki i dotyczą takich zjawisk, jak życie i ciało w cyberprzestrzeni w relacji do kultury japońskiej.
Statystyki
Abstract views: 0PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2001 Machiko Kusahara
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
