Estetyka wynaturzeń i obsesja rozkładu – obraz ciała w filmach Luisa Buñuela

Iwona Kolasińska

kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński (Polska)

Abstrakt

W filmach Buñuela surrealistyczna wizja „żywego piękna” jawi się jako „piękno zdegenerowane”. Buñuel burzy wiarę zarówno w fizyczne, jak i moralne piękno człowieka. Niedoskonałość fizyczna postaci idzie w parze z pozbawieniem ich wrażliwości, natomiast piękno zostaje zdegradowane przez deprawację moralną. Zjawisko zła i pierwotnego zranienia człowieka staje się w filmach Buñuela esencją antropologii. Niedoskonałość fizyczna jest zawsze częścią lub odbiciem chorej rzeczywistości. Ludzkie ciało w filmach Buñuela tworzy antropokosmos, który odzwierciedla przewrotność i proces rozkładu otaczającej rzeczywistości. Buñuelowska waloryzacja brzydoty (będąca nawiązaniem do pewnej tradycji estetycznej wywodzącej się z literatury i malarstwa) jest próbą stworzenia nowych kombinacji estetycznych.



Słowa kluczowe:

Luis Buñuel, ciało, brzydota

Nie dotyczy / Not applicable
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2000-06-30

Cited By / Share

Kolasińska, I. (2000) „Estetyka wynaturzeń i obsesja rozkładu – obraz ciała w filmach Luisa Buñuela”, Kwartalnik Filmowy, (29-30), s. 114–135. doi: 10.36744/kf.4239.

Autorzy

Iwona Kolasińska 
kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska

Pracow­nik naukowy na wydziale filmo­znawstwa Uniwersytetu Jagielloń­skiego.



Statystyki

Abstract views: 0
PDF downloads: 0


Licencja

Prawa autorskie (c) 2000 Iwona Kolasińska

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.

W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.