To my wymyśliliśmy czas. „Ocean Without a Shore” i „Transfigurations” Billa Violi
Abstrakt
Artykuł zawiera interpretacje prac amerykańskiego artysty wideo Billa Violi Ocean Without a Shore i Transfigurations. W obydwu artysta wykorzystał niecodzienną technologię łączącą zapis HD, prymitywne kamery telewizji przemysłowej i techniki inscenizacyjne własnego pomysłu. Wspólnym tropem jest tu czas ukazany w wielu kontekstach. Pozornie powtarzalna forma stała się dla Violi pretekstem do rozważań o przemijaniu, śmierci, reinkarnacji. Po raz kolejny wyrafinowana technologia ujawnia swoje „ludzkie” oblicze, po raz kolejny także Bill Viola proponuje widzom zmierzenie się z erudycyjną układanką, która pod pozornie prostoduszną powierzchnią kryje wiele fascynujących odniesień – przede wszystkim do filozofii i systemów religijnych Wschodu.
Słowa kluczowe:
Bill Viola, sztuka wideo, przemijanieBibliografia
Al-Qasima al-Qusayri, Abu. 1997. Ar-Risala al-Qusayriyya, czyli traktat o sufizmie. Tłum. ks. J. Nosowski. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG.
Google Scholar
Chittick, William C. 1998. The Self-Disclosure of God: Principles of Ibn al-'Arabi's Cosmology. Albany: State University of New York Press.
Google Scholar
Elmarsafy, Zlad. 2008. Adapting Sufism to Video Art: Bill Viola and the Sacred. W: „Journal of Comparative Poetics”.
Google Scholar
Kaprow, Allan. 2003. The Legacy of Jackson Pollock, W: tenże. Essays on the Blurring of Art and Life. London: University of California Press.
DOI: https://doi.org/10.1525/9780520930841
Google Scholar
Melzter, David (red.). 1984. Death – An Anthology of Ancient Texts, Songs, Prayers and Stories. San Francisco: North Point Press.
Google Scholar
Viola, Bill. 1995. Reasons for Knocking at an Empty House. Cambridge: The MIT Press.
Google Scholar
Viola, Bill. 2008. Transfigurations. Seoul: Kukje Gallery.
Google Scholar
Autorzy
Andrzej Pitruskwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska
Medioznawca, profesor nauk humanistycznych w Instytucie Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Interesuje się przede wszystkim sztuką mediów, bada twórczość amerykańskiego artysty wideo Billa Violi. Interesują go również pogranicza game studies i praktyki projektowania gier.
Statystyki
Abstract views: 48PDF downloads: 19
Licencja
Prawa autorskie (c) 2014 Andrzej Pitrus
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Andrzej Pitrus, Pozbawiony tytułu esej o podróży do domu, którego nie ma i może nigdy nie będzie, albo do domu, który kiedyś należał do kogoś zupełnie innego , Kwartalnik Filmowy: Nr 107 (2019): Podróż, (e)migracja, pielgrzymka
- Andrzej Pitrus, Pozbawiony tytułu esej o państwie, które odwróciło się od własnych dzieci , Kwartalnik Filmowy: Nr 105-106 (2019): Kino wobec transformacji ustrojowych
- Andrzej Pitrus, Młodzi (i zdolni) o animacji , Kwartalnik Filmowy: Nr 99 (2017): Triki, numery specjalne, atrakcje
- Andrzej Pitrus, NIC , Kwartalnik Filmowy: Nr 93-94 (2016): Kino amerykańskie
- Andrzej Pitrus, Pozbawiony tytułu esej z sześcioma przypisami o trzech innych esejach o milczeniu. Metodologicznie słaby , Kwartalnik Filmowy: Nr 104 (2018): Esej, „found footage”, film montażowy
- Andrzej Pitrus, Prawie wszystkie kolory Indii , Kwartalnik Filmowy: Nr 93-94 (2016): Kino amerykańskie
- Andrzej Pitrus, Mike Leigh po raz pierwszy , Kwartalnik Filmowy: Nr 100 (2017): O świętowaniu
- Andrzej Pitrus, Od święta i na co dzień. Wizyta w To Sang Fotostudio , Kwartalnik Filmowy: Nr 100 (2017): O świętowaniu
- Andrzej Pitrus, Nieznane i znane formy , Kwartalnik Filmowy: Nr 87-88 (2014): Film i teatr
- Andrzej Pitrus, To Sang Fotostudio/„To Sang Fotostudio”: koda – Alicja – sens , Kwartalnik Filmowy: Nr 103 (2018): Młode kino polskie – konfrontacja pokoleń
