Tatuaż po pijanemu: mumblecore
Abstrakt
W kinie współczesnym rzadko mamy do czynienia z grupami. Czasem „tworzą” je krytycy, dostrzegając pokrewieństwa w twórczości różnych artystów. W wypadku omawianych w artykule „nowych realistów” jest inaczej. To niewątpliwie grupa, zresztą występująca pod rozpoznawalnym już szyldem: mumblecore. Nazwa została wymyślona przez Erica Masunagę – dźwiękowca współpracującego z jednym z najważniejszych przedstawicieli nurtu, którym jest bez wątpienia Andrew Bujalski. Tekst Andrzeja Pitrusa osadza działalność najmłodszego pokolenia amerykańskich filmowców niezależnych w kontekście dokonań ich mistrza – Johna Cassavetesa, ale jednocześnie ukazuje oryginalny i niepowtarzalny charakter zjawiska.
Słowa kluczowe:
mumblecore, Eric Masunaga, Andrew Bujalski, John CassavetesBibliografia
Carney Ray, Cassavetes on Cassavetes, London: Faber and Faber, s. 254.
Google Scholar
Carney Ray, The Films of John Cassavetes. Pragmatism, Modernism, and the Movies, Cambridge: Cambridge University Press1994.
Google Scholar
Coupland Douglas, Pokolenie X: opowieści na czasy przyśpieszającej kultury, tłum. J. Rybicki, Wydawnictwo G+J, Warszawa 2008.
Google Scholar
Durys Elżbieta, Mieliśmy tu mały problem... O twórczości Johna Cassavetesa, Kraków: Wydawnictwo Rabid 2009, s. 87-88.
Google Scholar
Koresky Michael, The Mumblecore Movement? Andrew Bujalski On His "Funny Ha Ha", http://www.indiewire.com/article/dvd_re-run_interview_the_mumblecore_movement_andrew_bujalski_on_his_funny_h/
Google Scholar
Marshall Lee, Accidental Genius. How John Cassavetes Invented American Independent Film, New York: Miramax Books 2005, s. IX.
Google Scholar
Pitrus Andrzej, Wiele gałęzi tego samego drzewa. Z Jonasem Mekasem rozmawia Andrzej Pitrus, „Kwartalnik Filmowy” 2010, nr 70, ss. 54-58.
Google Scholar
Tes Urszula, Kino Johna Cassavetesa, Kraków: Rabid 2003, s. 8.
Google Scholar
Tomaszewski Borys, Poetyka. Teoria literatury, przekład zbiorowy, Poznań 1935.
Google Scholar
Autorzy
Andrzej Pitruskwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska
Profesor nauk humanistycznych w Instytucie Sztuk Audiowizualnych UJ. Zajmuje się kinem współczesnym, a także reklamą, grami wideo oraz sztuką nowych mediów. W pierwszej połowie 2012 r. ukaże się tom zbiorowy pod jego redakcją: Olbrzym w cieniu. Gry wideo w kulturze audiowizualnej. Obecnie pracuje nad monografią artysty wideo Billa Violi.
Statystyki
Abstract views: 51PDF downloads: 14
Licencja
Prawa autorskie (c) 2011 Andrzej Pitrus
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Andrzej Pitrus, NIC , Kwartalnik Filmowy: Nr 93-94 (2016): Kino amerykańskie
- Andrzej Pitrus, Od święta i na co dzień. Wizyta w To Sang Fotostudio , Kwartalnik Filmowy: Nr 100 (2017): O świętowaniu
- Andrzej Pitrus, Mike Leigh po raz pierwszy , Kwartalnik Filmowy: Nr 100 (2017): O świętowaniu
- Andrzej Pitrus, Nieznane i znane formy , Kwartalnik Filmowy: Nr 87-88 (2014): Film i teatr
- Andrzej Pitrus, Czy to śpiewa Orfeo, czy to drzewa tak szumią? , Kwartalnik Filmowy: Nr 87-88 (2014): Film i teatr
- Andrzej Pitrus, Sztuka interaktywna według Ryszarda Kluszczyńskiego , Kwartalnik Filmowy: Nr 71-72 (2010): Narracja w filmie
- Andrzej Pitrus, Zamknięte przestrzenie Billa Violi , Kwartalnik Filmowy: Nr 79 (2012): Wnętrza. O filmowej przestrzeni zamkniętej
- Andrzej Pitrus, Prawie wszystkie kolory Indii , Kwartalnik Filmowy: Nr 93-94 (2016): Kino amerykańskie
- Andrzej Pitrus, Przedmiot – obiekt – gest – instrument: od dada do wczesnej sztuki wideo , Kwartalnik Filmowy: Nr 74 (2011): Rzeczy filmowe
- Andrzej Pitrus, Kino bez tajemnic , Kwartalnik Filmowy: Nr 75-76 (2011): Oblicza rzeczywistości
