Tarkowski i Proust. „Zwierciadło” i „W poszukiwaniu straconego czasu” – „co innego”, a przecież „jedno i to samo”

Karol Szymański

kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Gdański (Polska)

Abstrakt

Szymański rozważa w swoim eseju, co łączy powieść Marcela Prousta W poszukiwaniu straconego czasu oraz film Andrieja Tarkowskiego Zwierciadło, a co pozwala uznać oba te arcydzieła za Deleuzjańskie co innego, a przecież jedno i to samo. Podstawowym impulsem twórczym było dla Prousta i Tarkowskiego podjęcie trudu konfrontacji z problemem czasowości i przemijania. Pamięci i swoich dzieł używali oni jako środków do odzyskania czasu utraconego. Akt przypominania nie był jednak celem samym w sobie – wspomnienia i wrażenia miały służyć odkrywaniu prawdy o świecie i o „ja”. Rezultatem egzystencjalnego i artystycznego wysiłku odzyskiwania przeszłości było więc rozpoznanie prawdziwego, pozaczasowego „ja” oraz umiejętność jego twórczego wyrażenia (tym samym „przypominać sobie” znaczyło: „tworzyć”). Dzieła życia Prousta i Tarkowskiego – uwierzytelnione autentyzmem doświadczenia twórców – mają być też wzorem „drogi zbawienia”, „świecką ewangelią” dla czytelników i widzów.


Słowa kluczowe:

Marcel Proust, Andriej Tarkowski, Gilles Deleuze

Błoński, Jan. 1985. Widzieć jasno w zachwyceniu. Szkic literacki o twórczości Prousta. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
  Google Scholar

Czermińska, Małgorzata. 1983. Bohater autobiograficzny jako sobowtór (O wczesnej prozie Jarosława Iwaszkiewicza). W: A. Brodzka (red.). O twórczości Jarosława Iwaszkiewicza. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
  Google Scholar

Deleuze, Gilles. 2000. Proust i znaki. Tłum. M.P. Markowski. Gdańsk: Wydawnictwo słowo/obraz terytoria.
  Google Scholar

Głowiński, Michał. 1973. Gry powieściowe. Szkice z teorii i historii form narracyjnych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
  Google Scholar

Iwaszkiewicz, Anna. 1987. Szkice i wspomnienia. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
  Google Scholar

Kuśmierczyk, Seweryn. 2012. Księga filmów Andrieja Tarkowskiego. Warszawa: Wydawnictwo Skorpion.
  Google Scholar

Markowski, Michał Paweł. 2000. Wahania języka. W: M.P. Markowski (oprac.). Marcel Proust. Pamięć i styl. Kraków: Wydawnictwo Znak.
  Google Scholar

Maron, Marcin. 2011. Sytuacja autobiograficzna w „Zwierciadle” Andrieja Tarkowskiego. „Kwartalnik Filmowy” 33 (73).
  Google Scholar

Poulet, Georges. 1970. Czas i przestrzeń Prousta: Czas. Tłum. J. Błoński. W: J. Błoński (red.). Proust w oczach krytyki światowej. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
  Google Scholar

Tarkowski, Andriej. 1989. Kompleks Tołstoja. Myśli o życiu, sztuce i filmie. Tłum. S. Kuśmierczyk. Warszawa: Wydawnictwo Pelikan.
  Google Scholar

Tarkowski, Andriej. 1991. Czas utrwalony. Tłum. S. Kuśmierczyk. Warszawa: Wydawnictwo Pelikan.
  Google Scholar

Wachowski, Jacek. 1998. Kilka uwag o poznaniu somatycznym i aktorstwie. W: B. Judkowiak, E. Nowicka, B. Sienkiewicz (red.). Aktor w świecie i teatrze. Poznań: Abedik.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2014-06-30

Cited By / Share

Szymański, K. (2014) „ Tarkowski i Proust. „Zwierciadło” i „W poszukiwaniu straconego czasu” – „co innego”, a przecież «jedno i to samo»”, Kwartalnik Filmowy, (86), s. 104–112. doi: 10.36744/kf.2417.

Autorzy

Karol Szymański 
kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Gdański Polska

Absolwent historii na Kato­lickim Uniwersytecie Lubelskim i finansów na Uniwersytecie Gdańskim. Zawodowo związany przede wszystkim z trójmiejskimi wydawnict­wami, drukarniami i agencjami reklamowymi jako redaktor i specjalista organizacji produkcji. Zajmuje się również refleksją o filmie i krytyką artystyczną; publikował artykuły w tomach zbio­rowych (Spojrzenie – spektakl – wstyd, 2011; Kral Sumavy (1959): komunisticky thriller, 2014) oraz w „Kwartalniku Filmowym”, „Studiach Filmoznawczych”, „Biuletynie Historii Sztuki”, „Odrze”, „Ruchu Muzycznym”, „Więzi” i „Prze­glądzie Papierniczym”. Pasjonat czechosłowac­kiej nowej fali i polskiej szkoły plakatu filmowego.



Statystyki

Abstract views: 41
PDF downloads: 20


Licencja

Prawa autorskie (c) 2014 Karol Szymański

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.

W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.