Individual and Community Crises in a Pandemic: The Social Theater of Ambulatory Care

Katarzyna Kułakowska

katarzyna.kulakowska@ispan.pl
Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk (Polska)
https://orcid.org/0000-0002-3673-4394

Katarzyna Kalinowska


Instytut Badań Edukacyjnych (Polska)
http://orcid.org/0000-0003-2657-6107

Olga Drygas


Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk (Polska)
http://orcid.org/0000-0003-0850-4193

Michał Bargielski


(Polska)
https://orcid.org/0000-0001-7448-4923

Abstrakt

Artykuł dotyczy działalności polskich teatrów społecznych w czasie pandemii Covid-19. Ramą interpretacyjną jest koncepcja teatru-ambulatorium Lidii Zamkow, która pozwala umiejscowić aktywność teatrów społecznych w kontekście działań taktycznych Michela de Certeau oraz niskich/słabych teorii Jacka Halberstama. Ambulatorium teatru społecznego rozpoznaje potrzeby jednostek i społeczności w pandemicznym kryzysie i reaguje na nie w różny sposób. W artykule wyróżnione zostały trzy typy idealne rozpoznań i wynikających z nich kuracji, które teatry-ambulatoria stosują w pandemii: terapeutyzowanie, sztukmistrzostwo i rewolucja. Podstawą analizy są materiały zebrane podczas dwóch badań: grantu dotyczącego antropologiczno-społecznej działalności Teatru Węgajty realizowanego przez Instytut Sztuki PAN oraz badania pracownic i pracowników teatrów w pandemii zainicjowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.

Instytucje finansujące

Badania finansowane przez Narodowe Centrum Nauki (nr rej. proj. 2017/26/E/HS2/00357) oraz przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.

Słowa kluczowe:

teatr społeczny, pandemia, kryzys, jednostka, społeczeństwo, wspólnota, niska teoria, teatr-ambulatorium

Brach-Czaina, J. (2018). Szczeliny istnienia. Warszawa: Dowody na istnienie.
  Google Scholar

Celan, P. (2003). Collected Prose (R. Waldrop, trans.). New York: Routledge.
  Google Scholar

Czyżewski, K. (2008). Jestem człowiekiem małych liczb: interview by Grzegorz Godlewski. Nowe Książki, 11.
  Google Scholar

de Certeau, M. (1988). The Practice of Everyday Life (S. Rendall, trans.). Berkeley: University of California Press.
  Google Scholar

Dudzik, W. (1995). O teatrze alternatywnym. Polska Sztuka Ludowa: Konteksty, 2, 74-75.
  Google Scholar

Foucault, M. (1977). Language, Counter-memory, Practice: Selected Essays and Interviews. (D. F. Bouchard & S. Simon, trans.). Ithaca: Cornell University Press.
  Google Scholar

Foucault, M. (1980). Power/Knowledge: Selected Interviews and Other Writings, 1972–1977. New York: Pantheon Books.
  Google Scholar

Galusek, Ł., & Sieroń-Galusek, D. (2012). Pogranicze: O odradzaniu się kultury. Wrocław: Kolegium Europy Środkowowschodniej.
  Google Scholar

Geertz, C. (1983). Local Knowledge: Further Essays in Interpretive Anthropology. New York: Basic Books.
  Google Scholar

Halberstam, J. (2011). The Queer Art of Failure. Durham: Duke University Press.
DOI: https://doi.org/10.1215/9780822394358   Google Scholar

Iwasiów, I. (2020). Czerwone szpilki nie znikną: interview by Violetta Szostak. Wysokie Obcasy, 32.
  Google Scholar

Jawłowska, A. (1975). Drogi kontrkultury. Warszawa: PIW.
  Google Scholar

Kosiński, D. (2010). Performing Poland: Rethinking Histories and Theatres (P. Vickers, trans.). Cardiff: Performance Research Books.
  Google Scholar

Krakowska, J. (2016). PRL: Przedstawienia. Warszawa: PIW, Instytut Teatralny im. Z. Raszewskiego, & IS PAN.
  Google Scholar

Lévi-Strauss, C. (1966). The Savage Mind (G. Weidenfield, trans.). Chicago: University of Chicago Press..
  Google Scholar

Mościcki, P. (2008). Polityka teatru: Eseje o sztuce angażującej. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
  Google Scholar

Puzyna, K. (1974). Syntezy za trzy grosze. Warszawa: PIW.
  Google Scholar

Schininá, G. (2009). Like a Ham in a Temperance Hotel: Healing, Participation and Education in Social Theatre. In: S. Jennings (ed.), Dramatherapy and Social Theatre: Necessary Dialogues (pp. 37-48). London-New York: Rutledge.
  Google Scholar

Solnit, R. (2020). The Impossible Has Already Happened: What Coronavirus Can Teach Us About Hope. Guardian, April 7.
  Google Scholar

Taylor, P. (2003). Applied Theatre: Creating Transformative Encounters in the Community. Portsmouth: Heinemann.
  Google Scholar

Tokarczuk, O. (2019). The Tender Narrator. December 7, 2019, https://www.nobelprize.org/prizes/literature/2018/tokarczuk/104871-lecture-english/
  Google Scholar

Weber, M. (2011). Objectivity’ in Social Sciences and Social Policy. In: E.A. Shils & Henry A. Finch (trans., ed.). Methodology of Social Sciences (p. 49-112). New Brunswick: Transaction Publishers.
  Google Scholar

Yalom, I. D. (2012). Love’s Executioner and Other Tales of Psychotherapy. New York: Perseus Books.
  Google Scholar

Zamkow, L. (1971). Nie uznaję teatru bez tekstu: interview by Krzysztof Miklaszewski. Scena, 1.
  Google Scholar

Zamkow, L.(1968). Moje mądre przyjemności. Polska, 3.
  Google Scholar


Opublikowane
2020-12-31

Cited By / Share

Kułakowska, K., Kalinowska, K. ., Drygas, O. i Bargielski, M. (2020) „Individual and Community Crises in a Pandemic: The Social Theater of Ambulatory Care”, Pamiętnik Teatralny, 69(4), s. 63–84. doi: 10.36744/pt.455.

Autorzy

Katarzyna Kułakowska 
katarzyna.kulakowska@ispan.pl
Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk Polska
https://orcid.org/0000-0002-3673-4394

dr Katarzyna Kułakowska - absolwentka Instytutu Kultury Polskiej (UW), gdzie w 2017 roku obroniła pracę doktorską Ruch kontrkultury teatralnej w Polsce z perspektywy doświadczeń jego uczestniczek. Autorka dwóch książek: Miasto płci (2010) oraz Błaźnice. Kobiety kontrkultury teatralnej w Polsce (2017). Obecnie adiunkta w Instytucie Sztuki PAN, gdzie bada metodę pracy Teatru Węgajty na podstawie doświadczeń jego uczestniczek i uczestników oraz pracuje nad poszerzaniem polskiej teatrologii o perspektywę feministyczną.


Autorzy

Katarzyna Kalinowska 

Instytut Badań Edukacyjnych Polska
http://orcid.org/0000-0003-2657-6107

dr Katarzyna Kalinowska– absolwentka Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych (UW), gdzie w 2017 roku obroniła pracę doktorską Emocje w interakcjach intymnych i towarzyskich. Badanie eksploracyjne praktyk flirtu i uwodzenia w sanatoriach i na imprezach klubowych. Autorka książki Praktyki flirtu i podrywu. Studium z mikrosocjologii emocji(2018). Obecnie adiunktka w Instytucie Badań Edukacyjnych. Zajmuje się socjologią emocji i miłości, metodologią jakościową oraz etyką badań, jest zaangażowana we wspieranie rozwoju pedagogiki teatru w Polsce.


Autorzy

Olga Drygas 

Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk Polska
http://orcid.org/0000-0003-0850-4193

mgr Olga Drygas–absolwentka Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych i Społecznych (UAM), doktorantka w I Instytucie Sztuki PAN, gdzie pod kierunkiem prof. zw. dr hab. Krystyny Duniec przygotowuje rozprawę Lidia Zamkow. W stronę morfowania historii polskiego teatru. Kuratorka i koordynatorka projektów międzynarodowych w Nowym Teatrze w Warszawie, dramaturżka.


Autorzy

Michał Bargielski 

Polska
https://orcid.org/0000-0001-7448-4923

mgr Michał Bargielski– absolwent Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych (UW). Socjolog zainteresowany ewaluacją programów publicznych i badaniem społeczności lokalnych. Ewaluator i badacz skoncentrowany na problematyce rozwoju lokalnego, polityce społecznej i animacji kultury.



Statystyki

Abstract views: 676
PDF downloads: 287


Licencja

Prawa autorskie (c) 2020 Katarzyna Kułakowska, Katarzyna Kalinowska, Olga Drygas, Michał Bargielski

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Autor/ka udziela niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w "Pamiętniku Teatralnym", zachowuje nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Zgłaszając artykuł do publikacji, autor/ka wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY 4.0.

Od zeszytu 1/2018 do zeszytu 3/2022 artykuły publikowane były na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy/ki udzielali niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w "Pamiętniku Teatralnym", zachowywali nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązywali się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.